Een Suzuki en een mes in depot
Een opmerkelijk bericht in het NRC Handelsblad van vrijdag 17 september 2010: CODA te Apeldoorn zou het wrak van de Suzuki, waarmee Karst T. een aanslag probeerde te plegen op de koninklijke familie op 30 april 2009 en waarbij zeven omstanders om het leven kwamen, willen tentoonstellen, zo meldde het RTL Nieuws. Via zijn woordvoerder laat burgemeester De Graaf van Apeldoorn weten niet blij te zijn met dit voornemen.
Het wrak blijkt zich te bevinden in het depot van het Nederlands Politiemuseum te Apeldoorn. Ook het mes waarmee Mohammed B. Theo van Gogh heeft vermoord blijkt in hetzelfde depot te worden bewaard. Beide objecten zijn via een verzoek aan justitie aan het museum toegewezen. Via een communiqué laat directeur Carin Reinders van CODA weten dat het tentoonstellen van het wrak op de korte termijn absoluut niet aan de orde is. Samen met het Nederlands Politiemuseum is besloten het wrak ‘stil’ in depot te bewaren ‘zodat op een later moment, voor nieuwe generaties dit historische artefact het verhaal kan vertellen over deze verdrietige en vreselijke periode uit de geschiedenis van Apeldoorn en Nederland.’
De opsomming van (bloedige) historische voorwerpen die in het communiqué van CODA worden genoemd kan moeiteloos worden aangevuld: het ‘stokske’ van Johan van Oldenbarnevelt waarmee hij het schavot beklom om te worden onthoofd (waarvan er overigens drie bestaan, en die worden bewaard in Museum Flehite, het Rijksmuseum en de Universiteitsbibliotheek Amsterdam), of, verder van huis, maar verwant aan het autowrak, de auto waarin troonopvolger Franz Ferdinand en zijn vrouw werden vermoord in Sarajevo op 28 juni 1914, en die nu te zien is in het Heeresgeschichtlisches Museum te Wenen. Hieraan verwant zijn de lieux de mémoire of plaatsen van herinnering, zoals de ‘voetafdrukken’ van Gavrillo Prinzip die de hiervoor genoemde Franz Ferdinand vermoordde, of, weer terug in Nederland, het trappenhuis in het Prinsenhof in Delft waar Willem van Oranje werd vermoord (wie zou niet z’n vingers in de nog immer aanwezige kogelgaten willen stoppen? – gelukkig zit er glas voor!) of het hekwerk om De Naald te Apeldoorn, waar tegen de hierboven al genoemde Suzuki van Karst T. tot stilstand kwam? Vele maanden ná de aanslag heb ik hier vele mensen van de fiets zien afstappen om in stilte deze plek te bezoeken en stil te staan bij deze afschuwelijke gebeurtenis.
Ik vind het van moed getuigen dat het Nederlands Politiemuseum het heeft aangedurfd het wrak in zijn depot op te nemen. Onze huidige generatie heeft dit historische object niet nodig om van de impact van deze gebeurtenis te worden doordrongen, maar volgende generaties mogelijk wel. Tijdens de rondleidingen die ik in het verleden gaf over de afdeling Nederlandse Geschiedenis van het Rijksmuseum kon je bij de confrontatie met sommige voorwerpen echt overvallen worden door de (historische) sensatie, zoals de boekenkist van Hugo de Groot (waarvan er overigens ook weer drie bestaan, maar dat terzijde) of de voorwerpen uit het Behouden Huys op Nova Zembla.
Tijdens elke generatie ontstaan, gewild of ongewild, ‘nieuwe’ historische objecten. Dat deze behouden dienen te worden staat wat mij betreft dus buiten kijf.
Geef een reactie