Vroeger was alles beter! Conservatoren in musea communiceerden via de objecten in tentoonstellingen met de bezoekers. De kranten cq tijdschriften brachten de belangstellenden op de hoogte van de aankomende bezienswaardigheden. In hoeverre waren de objecten toegankelijk voor de bezoekers en in hoeverre hechten de bezoekers waarde hieraan? Was er eigenlijk wel een balans tussen de toegankelijkheid van de objecten en de waarde die de bezoeker hieraan gaf? Een interessante vraag nietwaar? Lees verder met mij mee en vorm een mening!
De vraag wordt nog interessanter nu het digitale tijdperk is ingetreden. De mogelijkheid dient zich aan dat museummedewerkers via het web kunnen communiceren met de bezoeker. Met alle voordelen van dien. De bezoeker kan vanuit zijn luie stoel de tentoonstelling virtueel bekijken. De bezoeker kan actief meedenken en zo betrokken raken bij zijn/haar erfgoed. Dit kan uiteindelijk resulteren in meer fysiek bezoek aan het museum. Een Chinese gezegde luidt; tell me, I”ll forget, show me, I”ll remember, Involve me, I”ll understand. Zoveel mogelijk mensen betrekken bij hun erfgoed daar gaat het uiteindelijk om.
Er zijn verschillende ingangen om de bezoeker via het web te betrekken bij het museum. Het schrijven van blogs, meedoen aan twitter, LinkedIn,
Facebook om maar een paar te noemen.
Namens het ICN wil ik je deze maand betrekken bij een aantal onderwerpen die met het virtuele museum te maken hebben. Iedere week schrijf ik een blog met een aantal vragen en iedere week wil ik via
twitter,
facebook,
LinkedIn met je van gedachten wisselen. Waarom? Het gaat om ons erfgoed, en het is belangrijk om elkaar hiervan op de hoogte te houden, elkaar te betrekken in wat waardevermeerdering van het leven kan betekenen.
Op het museumcongres op 7 en 8 oktober as zal het ICN een workshop houden over virtuele musea en met als hoofdvraag “in hoeverre waardeert de bezoeker de wijze waarop een virtueel museum de collectie toegankelijk maakt?“ Er zal over de mogelijke criteria gesproken worden die hieraan ten grondslag kunnen liggen.
Deze week gaat de vraag over de basis
wat versta je onder een virtueel museum? Is dat een museum waar je alleen de openingstijden e.d. kunt vinden (Voldoet een museum hier al aan als deze een website heeft met daarop bezoekersinformatie zoals de openingstijden?) Musea die virtuele toegang bieden tot hun
collectie en eventueel deelcollecties? Waar je niet alleen de afbeelding kunt vinden van het object maar ook de achtergrond informatie van het object. Is het second life, je kunt als virtueel poppetje door de tentoonstelling van een museum lopen? Of spreek je pas van een virtueel museum als je gebruik kunt maken van sociale media bv twitter en interactie kunt hebben met het museum? Heel graag wil ik met je
twitteren, mailen via
LinkedIn, via
facebook of anderszins.
Volgende week ga ik je betrekken bij de vraag over of er groot verschil is tussen de bezoekers van het fysieke museum itt het virtuele museum. Een volgend blog zal gaan over musea in samenwerking met andere kunstvormen. Dit naar aanleiding van een duidelijke trend naar commercialiteit.
Vroeger was niet alles beter maar anders! Ga de uitdaging met mij aan, laat je betrekken en je betrokken voelen bij jouw en ons virtuele erfgoed!!!
Geef een reactie